Nieodwracalnie zniszczony chorobą staw biodrowy jest przyczyną bólu, który doprowadza do unieruchomienia pacjenta. Efektywną metodą pozwalającą na powrót do sprawności i normalnego funkcjonowania w życiu codziennym, jest przeprowadzenie operacji endoprotezoplastyki stawu biodrowego. Uszkodzone elementy stawu zastępowane są biokompatybilnymi implantami.
Bardzo ważnym elementem procesu leczenia jest zachowanie odpowiednich ram czasowych i zasad postępowania w czasie przygotowania do operacji. Ogromne znaczenie ma również odpowiedni czas i przeprowadzenie rekonwalescencji oraz rehabilitacji.
Sprawdzone, bezpieczne i priorytetowe założenia to:
- rzetelna kwalifikacja do operacji
- odpowiednie przygotowanie medyczne przedoperacyjne
- skrócenie pobytu w szpitalu do maksimum i szybkie uruchomienie pacjenta w celu ograniczania ryzyka infekcji oraz żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (tzw. „Szybka Ścieżka” – „Fast Track Recovery”)
- stosowanie małoinwazyjnych technik operacyjnych i indywidualny dobór uznanej jakości implantów
- odpowiednie łagodzenie bólu pooperacyjnego
- intensywna i aktywna rehabilitacja we współpracy z fizjoterapeutą
- wysokiej jakości żywienie pooperacyjne
- przygotowanie domu/pracy do funkcjonowania z implantem stawu biodrowego
Jakie są relacje pacjentów?
Pacjenci odczuwają bardzo duży stopnień satysfakcji po przeprowadzonej operacji endoprotezoplastyki stawu biodrowego. Podkreślają, że: : „zaczęło się drugie życie”, „wreszcie pozbyłem się tabletek i kul”, „nareszcie mogę spać i po prostu żyć…!”
WHO uznało endoprotezoplastykę za jedno z największych osiągnięć medycznych. Operacja ta wysoce skutecznie pomaga pacjentom w powrocie do sprawności oraz poprawia jakość życia i funkcjonowania. Zadowoleni pacjenci po endoprotezoplastyce stawu biodrowego prowadzą życie pełne aktywności takich jak chód fitnessowy, nordic walking i jazda na rowerze.
Na uwagę zasługuje także fakt, że pomimo zachowywania standardów postępowania zdarzają się losowe niepożądane przypadki w endoprotezoplastyce stawu biodrowego. Statystyki określają częstotliwość ich występowania na 1%. Odpowiednio wcześnie rozpoznane dają możliwość intensywnego leczenia i ograniczania ich wpływu na ostateczny efekt leczenia.